Από: Αγγέλοβ Νικολάι
Ερωτηματολόγιο
1. Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση;
Απάντηση: Θυμάμαι πολύ έντονα την πρώτη συναυλία μου με το ωδείο. Ήμουν εφτά χρονών, έχοντας πολύ άγχος πριν ανέβω στη σκηνή και ξαφνικά, όταν ανέβηκα το άγχος εξαφανίστηκε. Ήταν μία μαγική αίσθηση!
2. Με ποιον μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής;
Απάντηση: Είναι πολλοί οι μουσικοί με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ. Ορισμένοι από αυτούς είναι ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος αλλά και μεταγενέστεροι καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Μίλτος Πασχαλίδης, ο Σωκράτης Μάλαμας και άλλοι.
3. Ποια είναι η άποψη σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show;
Απάντηση: Η σχέση μου με την τηλεόραση γενικότερα είναι μάλλον κακή οπότε και για όλα αυτά τα παιχνίδια δεν έχω και την καλύτερη άποψη, χωρίς φυσικά να θέλω να προσβάλω τους συμμετέχοντες σε αυτά. Απλώς πιστεύω ότι, όντας τηλεοπτικά προϊόντα, αυτές οι εκπομπές έχουν σκοπό την τηλεθέαση και όχι απαραίτητα την παραγωγή αξιόλογης μουσικής.
4. Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού;
Απάντηση: Φαντάζομαι πως ναι αν και δεν είναι ένα θέμα που με απασχόλησε ποτέ. Είμαι της άποψης ότι είναι καλό για έναν καλλιτέχνη να ασχολείται ο ίδιος με τα ζητήματα που σχετίζονται με τη δουλειά του.
5. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Απάντηση: Για αρχή ανυπομονώ να περάσει η κατάσταση που βιώνουμε για να μπορέσω να ξαναρχίσω τις ζωντανές εμφανίσεις. Στη συνέχεια θέλω να ολοκληρώσω κάποιες συμμετοχές σε άλμπουμ συναδέλφων και να ξεκινήσω να γράφω κομμάτια για την επόμενη δισκογραφική μου δουλειά.
6. Σας «τρομάζει» η επιτυχία ή η αποτυχία;
Απάντηση: Και οι δύο με τρομάζουν, καθεμιά με το δικό της τρόπο.
7. Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Απάντηση: Φυσικά. Κάθε μορφή τέχνης αποζητά αυτό το σμίξιμο των ανθρώπων. Όπως έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος στο “Καπνισμένο τσουκάλι” εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε απ’ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.
8. Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Απάντηση: Θαυμάζω πολλούς μουσικούς τον καθένα για διαφορετικούς λόγους.
9. Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Απάντηση: Η μουσική παιδεία σε καμία περίπτωση δεν είναι πολυτέλεια. Η τέχνη οποιασδήποτε μορφής είναι μία πηγαία ανάγκη των ανθρώπων, είναι ένα μέσο ψυχικής και πνευματικής απόδρασης από την καθημερινότητα.
10. Τα παραδοσιακά όργανα μας έχουν αποδείξει ότι μπορούν να αναβαθμίσουν την μουσική παιδεία. Θα χρησιμοποιούσατε παραδοσιακά όργανα όπως πχ η ποντιακή λύρα στην δική σας δισκογραφική δουλειά?
Απάντηση: Φυσικά και θα χρησιμοποιούσα, άλλωστε πολλές δουλειές μου έχουν μέσα και παραδοσιακά όργανα όπως λαούτο, ούτι και άλλα. Το κάθε όργανο είναι ένα διαφορετικό εργαλείο, ένα ξεχωριστό χρώμα στο μουσικό καμβά.
11. Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Απάντηση: Δεν πιστεύω ότι κάποιος γεννιέται καλλιτέχνης. Πιστεύω ότι καλλιτέχνης είναι οποιοσδήποτε χρησιμοποιεί την τέχνη του για να έκφραση κάτι, είτε αυτή είναι η μουσική, είτε η ζωγραφική είτε κάτι άλλο.
12. Τι σημαίνει η μουσική για σένα;
Απάντηση: Η μουσική είναι παρούσα παντού στη ζωή μου, τόσο με το ρόλο μου ως δημιουργός και ερμηνευτής όσο και ως απλός ακροατής.
13. Διδάσκεται σήμερα η μουσική παράδοση μέσα από τα μουσικά γυμνάσια και σε ανώτερες σπουδές. Πρέπει όλοι οι μουσικοί να είναι απαραίτητα μέσα από εκεί?
Απάντηση: Όχι, δεν πιστεύω ότι αυτό είναι απαραίτητο, υπάρχουν ορισμένοι μουσικοί οι οποίοι όντας εξ ολοκλήρου αυτοδίδακτοι έχουν παράξει πολύ μεγάλο και σημαντικό έργο. Επίσης όμως πιστεύω ότι τα μουσικά σχολεία παρέχουν μουσική εκπαίδευση απαραίτητη για την προετοιμασία των επόμενων γενεών μουσικών.
14. Ακούμε πολλά και διάφορα για την Α.Ε.Π.Ι. Πείτε μας την δική σας άποψη.
Απάντηση: Στις περισσότερες πολιτισμένες χώρες οι δημιουργοί εκπροσωπούνται από έναν αυτοδιαχειριζόμενο φορέα. Όχι στην Ελλάδα όμως. Στην Ελλάδα οι δημιουργοί προτιμούμε να αναλωνόμαστε σε τσακωμούς μεταξύ μας σχετικά με το τίνος η “κλίκα” είναι καλύτερη. Έχουμε διασπαστεί για ακόμη μία φορά στους μεν και τους δε. Όταν η ΑΕΠΙ κατέρρευσε και οι δημιουργοί των οποίων τα δικαιώματα διαχειριζόταν έμειναν στον αέρα ξεκίνησε ο διάλογος σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι. Ο διάλογος αυτός δεν κατέληξε κάπου κι έτσι έχουμε αυτή τη στιγμή δύο οντότητες διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων. Η μία, διάδοχος της παλιάς ΑΕΠΙ, θεωρεί ότι η κατάσταση μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί ως έχει. Η άλλη, αναγνωρισμένες από τους αντίστοιχους οργανισμούς παγκοσμίως και ανήκοντας στη συνομοσπονδία αυτών καλή σε διάλογο όλους τους καλλιτέχνες, όπου και αν ανήκουν επί ματαίως. Ταυτόχρονα μία διαρκώς αυξανόμενη μερίδα καλλιτεχνών αποφασίζει να απέχει από όλη αυτή τη διαδικασία μη διεκδικώντας τις αμοιβές για το πνευματικό της έργο και οι καταστηματάρχες καλούνται να πληρώσουν δύο διαφορετικούς οργανισμούς αν θέλουν να μπορούν να βάλουν στα καταστήματά τους κομμάτια από το σύνολο του ρεπερτορίου. Είναι λοιπόν σαφές ότι πρόκειται για ακόμη ένα ζήτημα το οποίο χειριζόμαστε με τον δικό μας, “εγχώριο” τρόπο.
15. Σήμερα πολλοί καλλιτέχνες αρκούνται σε ένα demo από ένα home studio. Συμφωνείτε με αυτό; Ή πρέπει να είναι σε μια δισκογραφική εταιρεία;
Απάντηση: Η δισκογραφία στην Ελλάδα καλώς ή κακώς έχει καταρρεύσει. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι αυτό δεν είναι λόγος για να σταματήσουμε να γράφουμε τραγούδια και να τα κυκλοφορούμε. Είναι χρέος των δημιουργών αυτό, ειδικά σε μία εποχή που είναι πιο εύκολο από ποτέ για κάποιον να ηχογραφήσει ένα άλμπουμ ή ένα τραγούδι με δικά του μέσα στο χώρο του.
16. Το YouTube και το Spotify πόσο καλό ή κακό κάνουν στούς καλλιτέχνες;
Απάντηση: Το YouTube έχει σίγουρα γίνει ένα μέσο προώθησης νέων καλλιτεχνών, από ερασιτεχνικά βιντεάκια και ντέμο μέχρι επαγγελματικές παραγωγές βιντεοκλιπ. Θα πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι οι καλλιτέχνες δεν πληρωνόμαστε με κάποιον τρόπο από το YouTube και σίγουρα δεν υποκαθιστά την αγορά μουσικής. Το κόστος αγοράς ενός κομματιού πλέον είναι χαμηλότερο από έναν καφέ στο χέρι ή ένα σάντουιτς, νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την οικονομική δυνατότητα να στηρίξουν τους καλλιτέχνες που προτιμούν αν το θέλουν πραγματικά. Η μουσική δεν είναι χόμπι, όσο και αν στην Ελλάδα έχει επικρατήσει αυτή η άποψη. Είναι ένα επάγγελμα και μάλιστα επάγγελμα που για τους περισσότερους από εμάς δεν παρέχει σταθερή εργασία και σταθερές απολαβές. Σε ό,τι αφορά το Spotify σίγουρα είναι μία βολική πλατφόρμα για το κοινό αλλά διαφωνώ με τη λογική της ενοικίασης της μουσικής. Η μουσική ως τέχνη είναι κάτι το διαχρονικό, πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δε θα νοίκιαζαν τους πίνακες που έχουν στο σαλόνι τους αλλά παρόλα αυτά δεν έχουν πρόβλημα να νοικιάζουν τη μουσική τους.