Από: Τσιουμποτάρου Μάριους
Source: Athinorama
Το Εθνικό Μπαλέτο της Ισπανίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την κουλτούρα της χώρας καταγωγής του και ταυτόχρονα αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον. Είχα την ευκαιρία να το δω στο Παλλάς (2008) και στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (2011): Κάθε παράσταση είναι αποκάλυψη, χάρη στο ευρύ ρεπερτόριο και το εξαιρετικά καλό δυναμικό του, το οποίο διαρκώς ανανεώνεται. Μια γεύση από τη γενιά που αυτήν τη στιγμή πρωταγωνιστεί στο μπαλέτο, θα μας δώσει, στις 18 & 19 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο, η παράσταση “Invocacion/Επίκληση”, μια πολύχρωμη γιορτή γεμάτη ένταση και χαρά, που περιλαμβάνει όλα τα είδη και τις τάσεις του ισπανικού χορού. Έτσι, δεν θα το απολαύσουν μόνο οι φίλοι του σπανιόλικου φολκλόρ, αλλά κι εκείνοι που γοητεύονται από τη σύγχρονη έκφραση. Η δεκαπενταμελής ορχήστρα μουσικών θα οδηγήσει ζωντανά τα ρυθμικά βήματα των εξήντα χορευτών του μπαλέτου.
Το Εθνικό Μπαλέτο της Ισπανίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την κουλτούρα της χώρας καταγωγής του και ταυτόχρονα αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον. Είχα την ευκαιρία να το δω στο Παλλάς (2008) και στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (2011): Κάθε παράσταση είναι αποκάλυψη, χάρη στο ευρύ ρεπερτόριο και το εξαιρετικά καλό δυναμικό του, το οποίο διαρκώς ανανεώνεται. Μια γεύση από τη γενιά που αυτήν τη στιγμή πρωταγωνιστεί στο μπαλέτο, θα μας δώσει, στις 18 & 19 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο, η παράσταση “Invocacion/Επίκληση”, μια πολύχρωμη γιορτή γεμάτη ένταση και χαρά, που περιλαμβάνει όλα τα είδη και τις τάσεις του ισπανικού χορού. Έτσι, δεν θα το απολαύσουν μόνο οι φίλοι του σπανιόλικου φολκλόρ, αλλά κι εκείνοι που γοητεύονται από τη σύγχρονη έκφραση. Η δεκαπενταμελής ορχήστρα μουσικών θα οδηγήσει ζωντανά τα ρυθμικά βήματα των εξήντα χορευτών του μπαλέτου.
Η χορογραφία “Eterna Ιberia” του Antonio Najarro ρίχνει μια σύγχρονη ματιά στις ρίζες, αντλώντας έμπνευση από τη μουσική που έγραψε το 1963 ο Μoreno Buendía για το “Eterna Castilla”. Συνδυάζει ομαδικές χορογραφίες, σόλο και pas de deux, με τη χρήση καστανιέτας, ισπανικής κάπας και καπέλου Cordovan. Το “De Lo Flamenco” είναι βασισμένο στο πρωτοπόρο, προσωπικό στιλ του Mario Maya (1937-2008). Είναι η πρώτη φορά που το Εθνικό Μπαλέτο της Ισπανίας εντάσσει στο ρεπερτόριό του ένα δικό του έργο, παρότι υπήρξε εκ των δημιουργών του Ανδαλουσιανού Θεάτρου Φλαμένκο. Οι τέσσερις χορογραφίες ξετυλίγουν τις αισθητικές, ρυθμικές και χορευτικές αποχρώσεις της Ιβηρικής για να αποκαλυφθεί το ντουέντε, που έχει να κάνει με το συναίσθημα, το πάθος, την ανείπωτη συγκίνηση που μπορεί να προκαλέσει μια καλλιτεχνική έκφραση.